Η Κλειοπετρὰ ήταν μια ανθρώπινη κλασσική, η οποία έζησε
στον 4ος αιώνα π.Χ. και γίνεται γνωστή για την
άψυχή της και τη
σωτηρία της από τον Μακσέδο, έναν ισχύρι
στο Ρωμαίο.
Η Κλειοπετρὰ θεωρείται μια από τις πιο σιδηรมορφες γυναίτες στην ι
στορία, λόγω της
άψυχότητός της. Εκτύπωση: Λουκιανό?
? του Σαμοθράκης, ένας Ρωμαίος συγγραφής, έγραψε τη δική του έκδοση του μύθosu της Κλειοπετρής, τον οποίο έλεγαν "Μακσέδο και την Κλειοπετρά".
Στην άποψη του Λουκιανού, η Κλειοπετρὰ είναι μια ευ
γώνυμη γυναίκα, η οποία έμαθε τους Ρωμαίους να χρησιμοποιούν τη λογική τους για να λύσουν προβλήματα. Αυτή η χαρακτηριστική της ενισχύθηκε περισσότερο όταν έσωσε τον Μακσέδο από μια ασθένεια, το μόνο που ζητούσε ήταν να της έδινε ένα γιο.
Η Κλειοπετρὰ έγραψε επι
στολές και ρήσεις, στις οποίες περιλαμβάνεται η περίφημη άποψή της για τη φύλλοτητα του ανθρώπινου εμμονή. Υποστήριζε, ότι το βασικότερο πράγμα που έχει ο άνθρωπος είναι η γνώση και η
σωτηρία της дуκία?
? του.
Ο μύθος της Κλειοπετρής έγινε δημοσίως γνωστός μετά από αιώνες, όταν τον ελάτησε ο Γάλλος συγγραφής Ραβάνδης. Ο Ραβάνδης άλλαξε τον μύθο, προσθέστας σε αυτόν
στοιχεία που ήταν περισσότερο σύγχρονα για την εποχή του.
Σήμερα, η Κλειοπετρὰ συνιστάται ως ένα σημαντικό μοντέλο γνώσης και
σωτηρίας σε πολλά πεδία, μεταξύ άλλων και της ψυχικής μάθησης και της διαχείρισης κρίσεων.